Neurobigos się przenosi

Cześć!

Po pierwsze, chciałbym Tobie podziękować za śledzenie Neurobigosu przez email :)
Piszę, bo Neurobigos przenosi się na swój hosting i z powodów technicznych nie mogę Cię automatycznie dodać do listy. Stworzyłem więc nowy newsletter, na który możesz zapisać się klikając na obrazek poniżej:

Oprócz informacji o nowych wpisach, będę też wysyłał (nie za często, żeby nie spamować) coś ekstra, treści niedostępne na blogu albo PDF-y z artykułami. Szykuję właśnie coś specjalnego, małą kompilację artykułów, która będzie dostępna tylko dla zapisanych na newsletter :)

Bardzo Ci dziękuję i mam nadzieję, że będziesz dalej mnie śledzić. Byłoby mi bardzo miło.

Pozdrawiam ciepło,

Neurobigos

Naukowcy a sprawy społeczne.

Większość z Was już zapewne widziała mój ostatni wpis na facebooku nawołujący do udostępniania plakatu W sprawie Puszczy słucham naukowców. Jest to taka mała inicjatywna, o której w zasadzie myślałem już jakiś czas temu, ale w szerszym kontekście.

Zbyt często ignorujemy konsensus naukowy w bardzo ważnych sprawach – takich jak zmiany klimatyczne czy szczepionki.

Kłótnia o płeć mózgu – artykuły do poczytania.

Z okazji nowego badania na temat różnic damsko-męskich w mózgach, polecę Wam dzisiaj parę rzeczy do poczytania na ten temat… co jest oczywiście wymówką dla bezczelnej autopromcji :) Ale, ale – w przygotowaniu nowy artykuł, więc mały przegląd argumentów (czy przypomnienia, jak sam podchodzę do sprawy) może się przydać.

Trenować, czy nie? Post scriptum do „treningów mózgu”

…czyli akcja się zagęszcza.

W poprzednim wpisie podchodziliśmy sceptycznie do przemysłu gier typu fitness mózgu. Wspomniałem jednak, że niezależnie od wydętych marketingowych działań, naukowcy badają możliwość usprawniania zdolności poznawczych poprzez proste treningi. Zostawiając więc Lumosity i inne klony na boku, czy taka gałąź badań ma sens? Zgłębmy trochę temat.

Trenuj swój mózg i wyskakuj z kasy!

… czyli co na temat neurogier ma do powiedzenia nauka.

Lider rynku gier typu fitness dla mózgu – Lumosity –  przystało na ugodę z Federalną Komisją Handlu i zapłaci dwa miliony dolarów kary za wprowadanie klientów w błąd.

Lumosity musi poinformować swoich klientów o karze oraz dać im możliwość łatwej rezygnacji z serwisu

Przystawki – czyli 6 blogonotek naukowych do poczytania

Macie dość bigosu i kapusty w ogóle? Albo wręcz przeciwnie, za mało i szukacie czegoś jeszcze? Na szczęście polska blogosfera naukowa ma coś do zaoferowania…

Uparte Wojny (z Neuromitami) – Epizod II: Atak prawopółkulowców.

…czyli o nienaukowej kreatywności metody Cudowne Dziecko

Dostaję od Was dość dużo wiadomości i strasznie mnie to cieszy. Odpowiedzi na niektóre z nich w zasadzie zasługują na oddzielne wpisy, bo nieraz naprowadziliście mnie na różne ciekawe rzeczy. Dzisiejszy wpis został zainspirowany pytaniem sceptycznej Czytelniczki, która natrafiła na metodę Cudowne Dziecko.

W skrócie, metoda Cudowne Dziecko autorstwa dr Czerskiej opiera się na naszym ulubionym micie kreatywnej prawej i logicznej lewej półkuli.

Uparte Wojny (z neuromitami): Epizod I

Mit kreatywno-logicznych półkul mózgowych kontratakuje.

Niektóre neuromity są jak ten ostatni gość na imprezie, który zmusza gospodarzy do oglądania “fajnych filmików” na youtube, pomimo, że impreza już dawno się skończyła, wszyscy goście poszli do domu, a sami gospodarze są już w piżamach.

4 powody, dla których muzułmanie są źli (tylko w Twojej głowie)

Irracjonalny strach sam w sobie nie jest niczym złym. Każdy ma prawo się bać – jak uświadomiła mi parę miesięcy temu K. Jednak irracjonalny strach ma to do siebie, że jest… irracjonalny. Naturalnie, należałoby się upewnić, czy rzeczywiście jest się czego bać. Niestety, nie zawsze jest to takie proste ze względu na popełniane przez nas na każdym niemal kroku błędy poznawcze.

10 dni później, 19:15.

…chyba drugiego albo trzeciego dnia wrzuciłem na fanpejdża bloga zdjęcie tortu. Dzieło geniuszu – tort niemal do złudzenia przypominał ludzki mózg. Oboje siedzieliśmy obok siebie na kanapie, zdjęcie pojawiło się na jego feedzie; przestał scrollować stronę i patrzył w nią pusto. Ja to wrzuciłem jak gdyby nigdy nic – od czasu do czasu coś trzeba przecież, żeby ludzie nie zapomnieli, że gdzieś tam jeszcze jestem, szczególnie, że ostatnio ciężko z czasem na pisanie. Ale to nie był dobry moment.